Okuldu,yeni eve alışmaydı,bir yandan sınava hazırlanma gayreti derken bloğu iyice boşladığımız şu günlerde herşeyden çok şu takım üzerine bir iki kelam edememek çok canımı sıktı.Bu sezona dair benim içimi ısıtan en büyük şey şu takımın müthiş oyununa,mücadelesine,isyanına tanık olmak.Aslında futbol sahalarımızda görmek istediğim şeyleri parkelerde bulmak bu takımı daha bi sevmeme neden oluyor.
Yıllar boyu fenerbahçe taraftarına içten içe gıpta ettiğim bir özellikti bu:hafta sonları lig,haftaiçi parkelerde müthiş destek ve coşku ile Euro Lig heyacanı.İnsan bu coşkuyu gördükçe bu heyacanı da yaşamak istiyor.Her an,her saat,her gün sarı ile nefes alıp kırmızı ile nefes vermek istiyor.Sporun hangi safhasından olursa olsun.
Artık nasıl gıpta etmişsek,nasıl arzulamışsak çok kısa sürede mükemmel işlerle kendimizi bu arenada bulmak üstelik buram buram emek ve mücadelenin koktuğu bir şekilde buralara gelmek insana herşeyden çok daha fazla haz veriyor.Bu hazzın ve gururun yanında sonuçların pek bir önemi kalmıyor.
Dün gece Abdi İpekçi'de bu yazdıklarımın çok güzel bir özeti vardı aslında.Buralara nasıl dişimizle,tırnağımızla geldiğimizi gösterircesine...Ve asla ama asla sadece bir uğrayıp geçmek için değil sonuna kadar sınırları zorlamak için geldiğimizin bir göstergesi.Ruh nedir,takım nedir,mücadele nedir,sallanırken yeniden ayağa kalkıp asla pes etmeme nediri herkesin gözüne gözüne sokarcasına...
Dün Barcelona gibi bu organizasyonun şampiyonluk favorilerden birine karşı çömez olarak çıktığımız maçta 20 sayı geriden gelip,maçı koparacak anları yakalayıp elimizden kaçırmış olsakta bir devin Abdi İpekçi'de 12.012 kişi karşısında nasıl şirazisinin kaydığını görmek bile bizi ayağa kaldırıp bu takımı alkışlatmaya yeter.
Sonuç mu?Yenildik...Lakin ne gam!Bu gönül sabırsızlıkla bir sonraki maça dilenmeye başladı bile.Keşke imkanlar el versede o parkelerde aynı havayı soluyabilsek.İçimizden yükselen heyacanı avuç avuç o parkeye salsak.Şimdilik imkanlar buna el vermesede elbet birgün verecek.Elbet bizde o 12.012 kişiden biri olucaz birgün...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder