Hep demiştim bu takım bu sezon herşeyden çok içimi ısıtıyor diye.Sahada duruşuyla,mücadelesiyle,centilmenliğiyle,bizim futbol sahalarında görmek istediğimiz şeyleri parkelere taşımasıyla.Bu takım herşeyiyle insanın içini ısıtan bir takım.Bu hiçbir maçta değişmedi bu sezon.Ne Sulukas'ın son saniye üçlüğünde ne de Teodosic'in 50 saniye kala farkı ikiye indiren üçlüğünde,ne de deplasmanda Siena'ya farklı mağlup olurken ne de Barcelona'yı elimizden kaçırdığımızda ne de Unics Kazan'a 20 sayıdan maçı verdiğimizde...Çünkü bu takım sonucun değerini ortadan kaldırıp mücadelenin değerini öne çıkaran bir takım.
CSKA'yı sayı olarak yenmek veya yenmemek çok önemli değil.Veyahut Olimpiakos'u.Asıl önemli olan bu takımları yüreklerde yenmek.Kağıt üstündeki büyüklüklerini parkelerde küçültmek.İşte asıl önemli buydu.Ve bu takım bunu hep yaptı.
2 sene önce küme düşmeye oynuyorduk.1 sene önce ligde play-off finali.1 gün önce muhtemelen bu sezonun eurolig şampiyonunu ve yine muhtemelen bu sezon ilk ve tek yenilgisini tattırdık.Herhalde bu tek paragraf bile bu takımın geldiği noktayı tek başına özetler.
Bu takımın herkese söyleceği ve öğreteceği çok şey var.Sırtını sponsorlara dayayarak suni başarı yakalamaya çalışan fakat ona rağmen bir baltaya sap olamayan basketbol takımlarına,yeşil sahalarda dev bütçelere sahip olupta,kendi çöplüğü içinde boğulan futbol takımlarımıza...Kısaca bakmasını bilene bu takım çok şey anlatıyor...Elinize,emeğinize,yüreğinize sağlık çocuklar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder