Finallerden başımızı bir nebze olsun kaldırabildiğimiz şu dönemde Oscar'a 11 dalda aday gösterilen Life Of Pi'yi izlemek için bir fırsat yarattık.Daha önce bir kitabı olduğunu bilmemem benim cahilliğime verilsin artık.Lakin şu filmin ardından okunacaklar listemde ilk sıraya koyduğumu belirtmek isterim.
Bana göre dünya sinemasında şu son dönemlerde hakkını veren filmlere pek rastlamıyoruz.Tabiki 1999-2000 yıllarındaki altın çağı beklemiyorum ama yinede insanı şöyle mıhlayacak filmler çok az çıkar oldu son dönemlerde.İşte bu yüzden çok gidilesidir,görülesidir Life Of Pi.
Özellikle üç boyut izleme imkanı olanların üç boyutlu izlemesi tavsiyedir.Görsel efektlerin üç boyutlu haliyle hakkının verildiği bir yapıt olmuş.Ki genelde üç boyutlu filmlerden hiç hazzetmeyen ben bile bütün film boyunca bu etkinin altına girdim.Avatar'ın çok reklamı döndü.Dünya sinema tarihini değiştireceğinden falan bahsedildi.Ama şunu çok net söyleyebilirimki her iki filmide üç boyutlu izlemiş biri olarak Life Of Pi'nin görsel efekt kalitesi o çok konuşulan Avatar'dan kat be kat iyidir efenim.Bunu da çekinmeden söylerim.
Görsel efekti,şunu bunu bırakırsak bir kere izlendikten sonra insanda saatler boyu düşünmeye sevk eden bir film.İçinde barındırdığı metaforlar ile tekrar izlenme arzusunu tavan yaptıran bir yapıt.En azından bende bu isteği uyandırdı.İçindeki ikilemler C. Nolan filmlerini andırdı.
Algıları çok fazla yükseltmeden yazıyı bitirmek lazım.Oscar'ları toplar mı toplamaz mı bilemem ama kesinlikle son dönemlerde izlediğim çok özel filmlerden biri olduğunu söyleyebilirim.Jann Martel belliki sağlam bir kitap yazmış.Ang Lee'de bunu beyaz perdeye çok güzel aktarmış.Net
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder