İşte benim için Barcelona'nın asıl kahramanları.Bana sorarsanız bu adamlar olmasa Barcelona bugün bu kadar kusursuz olamazdı.Hani bu adamlar kardeş olsa ancak birbirlerine bu kadar yakışabilirdi.Şu anda yeryüzünün en iyi orta saha ikilisi.
La Masia yıllarından itibaren bu adamların genlerine sade futbol anlayışı işlenmiş.Yıllar önce Pep saha kenarında alt yapı takımının antreman maçını izlerken çelimsiz bir gencin topu kimseyle paylaşmadan kusursuz bir pas trafiği yönettiğini görüyor.Ve o yılların Barcelona'sının Xavi'si olan Pep o çelimsiz çocuğu görür görmez anlıyor ''bu çocuk beni emekli eder'' diyor içinden.Xavi bir süre sonra formayı şimdiki hocası Pep'ten kaparak bugünlere kadar geliyor.Bir rivayet odurki Xavi'nin bugün antrenmanlarda bile top kaybettiğini gören yoktur.
O gün Pep'i emekli eden Xavi'yi belki bugün İniesta emekli edecek.Ama bu takımın alt yapısında herşeyden önce takımdaşlık duygusu öğretiliyor.Kazanmayı da,gol atmayı da,gol yemeyi de,beraber kupa kaldırmayı da ilk olarak La Masia'da öğreniyor bu gençler.La Masia'da bir maçı kazanmaktan önce rakibe saygı öğretilir.La Masia'da maçtan sonra ''skor kaç kaç?'' diye sorulmaz.Maçtan sonra ilk olarak ''nasıl oynadınız?'' sorulur.İşte Xavi ve İniesta böyle bir alt yapıdan geldiler.
Onların kardeşliği La Masia'da başladı.Önce aynı yatağı paylaştılar,sonra aynı ekmeği.Daha sonra aynı topu paylaştılar.Şimdi ise aynı kupayı paylaşıyorlar.Şimdi bana söyleyin Allah aşkına bu adamların Van Gogh'dan,Beethoven'dan ne farkı var?Bence yok.Çünkü hepsinin ortak noktası sanat yapıyor olmaları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder